Loading...
ماده 470 آیین دادرسی کیفری
مرجع رسیدگی پس از نقض رای در دیوانعالی کشور به شرح زیر اقدام میکند:

الف - در صورت نقض رای به علت ناقص بودن تحقیقات. باید تحقیقات موردنظر دیوانعالی کشور را انجام دهد و سپس مبادرت به صدور رای کند.

ب - در صورت نقض قرار و ضرورت رسیدگی ماهوی. باید از نظر دیوانعالی کشور متابعت نماید و در ماهیت. رسیدگی و انشای حکم کند. مگر آنکه پس از نقض. جهت تازهای برای صدور قرار حادث شود.

پ - در صورت نقض حکم در غیر موارد مذکور. دادگاه میتواند بر مفاد رای دادگاه قبلی اصرار کند. چنانچه این حکم مورد فرجام خواهی واقع شود و شعبه دیوانعالی کشور پس از بررسی. استدلال دادگاه را بپذیرد. حکم را ابرام میکند و در غیر اینصورت. پرونده در هیات عمومی شعب کیفری مطرح میشود. هرگاه نظر دادگاه صادرکننده رای مورد تایید قرار گیرد. رای ابرام میشود و درصورتیکه نظر شعبه دیوانعالی کشور را تایید کند. حکم صادره نقض و پرونده به شعبه دیگر دادگاه ارجاع میشود. دادگاه مزبور بر اساس استدلال هیات عمومی دیوانعالی کشور. حکم صادر میکند. این حکم قطعی و غیرقابل فرجام است. در صورتی که هیات عمومی پرونده را به علت نقص تحقیقات قابل رسیدگی نداند با ذکر موارد نقص. پرونده را به شعبه دیوان عالی کشور اعاده می نماید. شعبه دیوان مطابق قسمت (2) بند (ب) ماده (469) اقدام می کند.
سیر تحول ماده 470 آیین دادرسی کیفری