مستمری بگیران مشمول این قانون عبارتند از:
الف - همسر دائم جز در صورتی که شوهر اختیار کرده یا شاغل باشد و شوهر در صورتی که همسرش مخارج وی را تامین می نموده است.
ب - اولاد ذکور غیر شاغل تا سن 19 سال تمام در صورتی که مشغول تحصیل باشند تا خاتمه تحصیل حداکثر 23 سال تمام.
ج - اولاد اناث جز در صورتی که شوهر داشته باشد یا شاغل باشند.
د - پدر و ماری که در کفالت متوفی بودهاند.
ه - بردار محجور یا بیمار که در کفالت متوفی بوده و قادر به اداره امور خود نباشد.
و - برادر صغیری که در کفالت متوفی بوده تا سن 19 سال تمام و در صورت تحصیل تا سن 23 سال تمام مشروط به این که شاغل نباشد.
ز - خواهری که در کفالت متوفی باشد جز در صورتی که شوهر داشته یا شاغل باشد.
ح - نوههایی که تحت کفالت متوفی بودهاند پسر تا سن 19 سال و در صورت تحصیل تا سن 23 سال تمام و دختر جز در صورتی که شوهر داشته یا شاغل باشند.
تبصره 1 - هر یک از مستمریبگیران چنانچه به بیماری غیر قابل علاج و یا نقص عضو مبتلا گردند به طوری که برابر تشخیص کمیسیون عالی پزشکی برای همیشه قادر به تامین معاش خود نباشند مستمری آنان مادام العمر پرداخت خواهد شد.
تبصره 2 - مستمری بگیران در طول خدمت دوره ضرورت نیز از حقوق مستمری برخوردار خواهند شد.