Loading...
ماده 99 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران
"بدون کار" وضع پرسنلی است که به یکی از علل زیر موقتا از کار بر کنار گردند:
الف - به موجب قرارهای صادره از مراجع ذیصلاح قضایی بازداشت شوند.
ب - برابر احکام صادره از دادگاههای صالح زندانی شوند.
ج - به علت عدم پرداخت محکوم به یا بدهی منجر به صدور اجرائیه. زندانی شوند.
د - به علت ارتکاب تخلفات انضباطی بدون کار شوند.
ه - در صورتی که محکوم به اقامت اجباری یا ممنوع از اقامت در محل معین شوند.
تبصره 1 - چنانچه در محل اقامت پرسنل مشمول بند (ه) پادگان و یا سازمان نظامی وجود داشته باشد ارتش در صورت نیاز میتواند آنان را بهجای بدون کاری در آن محل حاضر به خدمت نماید.
تبصره 2 - مدت بدون کاری جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب میگردد.
کسور بازنشستگی این مدت بر اساس آخرین حقوق قبل از بدون کاری به صندوق بازنشستگی واریز خواهد شد.
تبصره 3 - محکومیت ها به میزانی که مشمول عفو. آزادی مشروط. تعلیق اجرای مجازات. تاخیر اجرای حکم یا حبس با خدمت قرار گیرند باعث بدون کاری نخواهد شد.
سیر تحول ماده 99 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران