Loading...
ماده 1 قانون بیمه شخص ثالث
کلیه دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی و ریلی اعم از اینکه اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند مکلفند وسائل نقلیه مذکور را در قبال خسارت بدنی و مالی که در اثر حوادث وسایل نقلیه مزبور و یا یدک و تریلر متصل به آنها و یا محمولات آنها به اشخاص ثالث وارد میشود حداقل به مقدار مندرج در ماده (4) این قانون نزد یکی از

شرکتهای بیمه که مجوز فعالیت در این رشته را از بیمه مرکزی ایران داشته باشد. بیمه نمایند.

تبصره 1 - دارنده از نظر این قانون اعم از مالک و یا متصرف وسیله نقلیه است و هر کدام که بیمهنامه موضوع این ماده را تحصیل نماید تکلیف از دیگری ساقط میشود.

تبصره 2 - مسوولیت دارنده وسیله نقلیه مانع از مسوولیت شخصی که حادثه منسوب به فعل یا ترک فعل او است نمیباشد. در هر حال خسارت وارده از محل بیمهنامه وسیله نقلیه مسبب حادثه پرداخت می گردد.

تبصره 3 - منظور از خسارت بدنی. هر نوع دیه یا ارش ناشی از صدمه. شکستگی. نقص عضو. از کارافتادگی (جزئی یا کلی - موقت یا دائم) یا دیه فوت شخص ثالث به سبب حوادث مشمول بیمه موضوع این قانون است. هزینه معالجه نیز چنانچه مشمول قانون دیگری نباشد. جزء تعهدات بیمه موضوع این قانون خواهد بود.

تبصره 4 - منظور از خسارت مالی. زیانهایی میباشد که به سبب حوادث مشمول بیمه موضوع این قانون به اموال شخص ثالث وارد شود.

تبصره 5 - منظور از حوادث مذکور در این قانون. هر گونه سانحهای از قبیل تصادم. تصادف. سقوط. واژگونی. آتش سوزی و یا انفجار وسایل نقلیه موضوع این ماده و نیز خسارتی است که از محمولات وسایل مزبور به اشخاص ثالث وارد شود.

تبصره 6 - منظور از شخص ثالث. هر شخصی است که به سبب حوادث وسایل نقلیه موضوع این قانون دچار زیانهای بدنی و یا مالی شود به استثناء راننده مسبب حادثه.
سیر تحول ماده 1 قانون بیمه شخص ثالث