ماده 148 آیین دادرسی کیفری
بازپرس درصورت صدور قرار منع. موقوفی یا ترک تعقیب باید درباره استرداد و یا معدوم کردن اشیاء و اموال مکشوفه که دلیل یا وسیله ارتکاب جرم بوده. از جرم تحصیل شده. حین ارتکاب استعمال شده و یا برای استعمال اختصاص داده شده است. تعیین تکلیف کند. در مورد ضبط این اموال یا اشیاء دادگاه تکلیف آنها را تعیین میکند.
بازپرس مکلف است مادام که پرونده نزد او جریان دارد به تقاضای ذینفع و با رعایت شرایط زیر. دستور رد اموال و اشیای مذکور را صادر کند:
الف - وجود تمام یا قسمتی از آن اشیاء و اموال در بازپرسی یا دادرسی لازم نباشد.
ب - اشیاء و اموال بلامعارض باشد.
پ - از اشیاء و اموالی نباشد که باید ضبط یا معدوم شود.
تبصره 1 - در تمام امور کیفری. دادگاه نیز باید ضمن صدور رای. نسبت به استرداد. ضبط و یا معدوم کردن اشیاء و اموال موضوع این ماده تعیین تکلیف کند.
تبصره 2 - متضرر از تصمیم بازپرس یا دادگاه در مورد اشیاء و اموال موضوع این ماده. میتواند طبق مقررات اعتراض کند. هر چند قرار بازپرس یا حکم دادگاه نسبت به امر کیفری قابل اعتراض نباشد. در این مورد. مرجع رسیدگی به اعتراض نسبت به تصمیم بازپرس. دادگاه و نسبت به تصمیم دادگاه. دادگاه تجدیدنظر استان است.
بازپرس مکلف است مادام که پرونده نزد او جریان دارد به تقاضای ذینفع و با رعایت شرایط زیر. دستور رد اموال و اشیای مذکور را صادر کند:
الف - وجود تمام یا قسمتی از آن اشیاء و اموال در بازپرسی یا دادرسی لازم نباشد.
ب - اشیاء و اموال بلامعارض باشد.
پ - از اشیاء و اموالی نباشد که باید ضبط یا معدوم شود.
تبصره 1 - در تمام امور کیفری. دادگاه نیز باید ضمن صدور رای. نسبت به استرداد. ضبط و یا معدوم کردن اشیاء و اموال موضوع این ماده تعیین تکلیف کند.
تبصره 2 - متضرر از تصمیم بازپرس یا دادگاه در مورد اشیاء و اموال موضوع این ماده. میتواند طبق مقررات اعتراض کند. هر چند قرار بازپرس یا حکم دادگاه نسبت به امر کیفری قابل اعتراض نباشد. در این مورد. مرجع رسیدگی به اعتراض نسبت به تصمیم بازپرس. دادگاه و نسبت به تصمیم دادگاه. دادگاه تجدیدنظر استان است.
