ماده 771 قانون مدنی
رهن عقدی است که بموجب آن مدیون مالی را برای وثیقه به داین می دهد.
رهن دهنده را راهن و طرف دیگر را مرتهن می گویند.
رهن دهنده را راهن و طرف دیگر را مرتهن می گویند.
