در این قانون اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط بهکار برده میشود:
1 بازار: به فضایی جغرافیایی یا مجازی اطلاق میشود که در آن خریداران و فروشندگان. کالاها و خدمات مشابه یا جانشین نزدیک را مبادله میکنند.
2 کالا: هرشیء منقول و یا غیرمنقول که میتواند مورد مبادله و استفاده قرار گیرد.
3 خدمت: محصول غیرملموسی که استفاده از آن از فرایند تولید آن قابل تفکیک نیست.
4 بنگاه: واحد اقتصادی که در تولید کالا یا خدمت فعالیت میکند. اعم از آنکه دارای شخصیت حقوقی یا حقیقی باشد.
5 شرکت: شخص حقوقی که با رعایت قانون تجارت یا قانون خاص حسب مورد تشکیل شده باشد.
6 سهام مدیریتی: میزانی از سهام یک شرکت که دارنده آن طبق اساسنامه اختیار تعیین حداقل یک عضو را در هیات مدیره شرکت دارد.
7 سهام کنترلی: حداقل میزان سهام مورد نیاز برای آنکه دارنده آن قادر به تعیین اکثریت اعضاء هیات مدیره شرکت باشد.
8 شرکت تعاونی: شخص حقوقی است که با رعایت قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامیایران مصوب 1370 مجلس شورای اسلامی و موادی از قانون شرکتهای تعاونی مصوب 1350 که نسخ نشدهاست و اصلاحات بعدی آنها تشکیل شده باشد. این نوع شرکت تعاونی متعارف نیز نامیده میشود.
9 شرکت تعاونی سهامیعام: نوعی شرکت سهامیعام است که با رعایت قانون تجارت و محدودیتهای مذکور در این قانون تشکیل شده باشد.
10 شرکت تعاونی فراگیر ملی: نوعی تعاونی متعارف یا سهامیعام است که برای فقرزدایی از سه دهک پائین درآمدی تشکیل میشود. عضویت سایر افراد در این تعاونی آزاد است ولی در بدو تشکیل حداقل هفتاد درصد(70%) اعضاء آن باید از سهدهک پائین درآمدی باشند.
11 رقابت: وضعیتی در بازار که در آن تعدادی تولیدکننده. خریدار و فروشنده مستقل برای تولید. خرید و یا فروش کالا یا خدمت فعالیت میکنند. بهطوری که هیچیک از تولیدکنندگان. خریداران و فروشندگان قدرت تعیین قیمت را در بازار نداشته باشند یا برای ورود بنگاهها به بازار یا خروج از آن محدودیتی وجود نداشته باشد.
12 انحصار: وضعیتی در بازار که سهم یک یا چند بنگاه یا شرکت تولیدکننده. خریدار و فروشنده از عرضه و تقاضای بازار به میزانی باشد که قدرت تعیین قیمت و یا مقدار را در بازار داشته باشد. یا ورود بنگاههای جدید به بازار یا خروج از آن با محدودیت مواجه باشد.
13 انحصار طبیعی: وضعیتی از بازار که یک بنگاه به دلیل نزولی بودن هزینه متوسط. میتواند کالا یا خدمت را به قیمتی عرضه کند که بنگاه دیگری با آن قیمت قادر به ورود یا ادامه فعالیت در بازار نباشد.
14 انحصار قانونی: وضعیتی از بازار که به موجب قانون. تولید. فروش و یا خرید کالا و یا خدمت خاص در انحصار یک یا چند بنگاه معین قرار میگیرد.
15 وضعیت اقتصادی مسلط: وضعیتی در بازار که در آن توانایی تعیین قیمت. مقدار عرضه یا تقاضای کالا یا خدمت یا شرایط قرارداد در اختیار یک یا چند شخص حقیقی و یا حقوقی قرار گیرد.
16 ادغام: اقدامیکه براساس آن چند شرکت. ضمن محو شخصیت حقوقی خود. شخصیت حقوقی واحد و جدیدی تشکیل دهند یا در شخصیت حقوقی دیگری جذب شوند.
17 تجزیه: اقدامیکه براساس آن یک شرکت ضمن محو شخصیت حقوقی خود دو یا چند شخصیت حقوقی جدید تشکیل دهد.
18 بنگاه یا شرکت کنترلکننده: بنگاه یا شرکتی که از طریق تملک تمام یا قسمتی از سهام یا سرمایه یا مدیریت و یا از طرق دیگر. فعالیتهای اقتصادی بنگاهها یا شرکتهای دیگر را در یک بازار کنترل میکند.
19 مدیران شرکت: اعضاء هیات مدیره. مدیر عامل و افراد دارای عناوین مشابه یا هر شخص دیگری که مسوولیت تصمیمگیری در شرکت. به موجب قانون و یا اساسنامه آن. یا به موجب حکم دادگاه و یا مراجع ذیصلاح قانونی به آنها واگذار شده باشد.
20 اخلال در رقابت: مواردی که موجب انحصار. احتکار. افساد در اقتصاد. اضرار به عموم. منتهی شدن به تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروههای خاص. کاهش مهارت و ابتکار در جامعه و یا سلطه اقتصادی بیگانه بر کشور شود.