شکستن آن مقدار از دندان که نمایان است با بقای ریشه. دیه همان دندان را دارد و اگر کسی بعد از شکستن مقدار مزبور ریشه را بکند. خواه مرتکب کسی باشد که مقدار نمایان دندان را شکسته است یا دیگری. ارش تعیین می شود.

تبصره 1 - شکستن مقداری از قسمت نمایان دندان به همان نسبت دیه دارد.

تبصره 2 - هرگاه قسمتی از دندان کنده شده در اثر جنایت یا عارضهای قبلا از بین رفته باشد به همان نسبت از دیه دندان کاهش مییابد.