هرگاه سند معینی که مدرک ادعا یا اظهار یکی از طرفین است نزد طرف دیگر باشد. به درخواست طرف. باید آن سند ابراز شود. هرگاه طرف مقابل به وجود سند نزد خود اعتراف کندولی از ابراز آن امتناع نماید. دادگاه می تواند آنرا ازجمله قراین مثبته بداند.